نظر کارشناسان درباره برگزاری دادگاه در متاورس و آینده این فناوری در امور حقوقی
در طی چند سال اخیر شاهد رشد بی‌سابقه رویدادها و فضاهای دیجیتال بوده‌ایم، اما آیا واقعیت دیجیتال می‌تواند مکان مناسبی برای برگزاری انواع گردهمایی‌ها از جمله جلسات دادرسی و دادگاه باشد؟ برکسی پوشیده نیست که طی چند سال گذشته بسیاری از رویدادهای فیزیکی صاحب مدل‌های دیجیتالی شدند یا اینکه به‌طور کامل به‌صورت واقعیت مجازی انجام گرفتند.
اخیرا در کشور کلمبیا، یک قاضی تصمیم گرفت امکان برگزاری جلسه دادگاه در متاورس را آزمایش کند. این دادگاه به شکایت یک شرکت حمل‌ونقل از اداره پلیس رسیدگی می‌کرد. جلسه دادگاه دادرسی حدود ۲ ساعت به طول انجامید و گفته می‌شود که احتمالا رأی نهایی نیز از طریق متاورس اعلام شود.
بسیاری از کارشناسان باور دارند که متاورس می‌تواند در آینده جنبه‌های زیادی از زندگی اجتماعی ما انسان‌ها را کاملا دستخوش تغییر کند، اما همچنان این سوال باقی است که آیا واقعیت دیجیتال می‌تواند در لحظات حساس و مهمی همچون پرونده‌های جنایی و کیفری که ممکن است آینده فرد در خطر باشد به ما کمک کند؟
کارلو دی‌آنجلو، استاد سابق حقوق و وکیل مدافع جنایی در امور ارز دیجیتال در مورد استفاده از فناوری متاورس و همین‌طور امکان برگزاری دادگاه در متاورس به بحث با کوین تلگراف نشسته است. این وکیل گفت که پرونده دادگاه در متاورس که در کشور کلمبیا برگزار شد با آنچه نظام‌های حقوقی سراسر جهان در طول دوران همه‌گیری کرونا باید انجام می‌دادند و قرار بود که دیجیتالی شوند فاصله چندانی نداشت. دی‌آنجلو گفت: «نیاز مبرم به انجام امور دادگاه در بحبوحه‌ی یک همه‌گیری جهانی قطعا به رواج گسترده‌ی نرم‌افزار زوم و سایر فناوری‌های ویديو کنفرانس در بین قضات سرعت بخشید.»
درباره متاورس بیش‌تر بخوانید:
اگرچه که جلسات با نرم‌افزار زوم برای جابجایی اسناد و دادرسی کاملا مناسب است، اما فناوری که هم‌اکنون در اختیار داریم چندان مناسب محاکمه‌های کیفری (به‌همراه هیئت منصفه) نیست. دلیل اصلی این است که علائم بصری ظریفِ حضوری، سوءگیری‌ها و نشانه‌های کلامی و غیرکلامی از راه دور به‌خصوص از پشت آواتارهای متاورس به درستی فهمیده نمی‌شوند.
دی‌آنجلو توضیح می‌دهد: «همان‌طور که آواتارهای واقعیت افزوده ممکن است روزی در تکرار زبان چهره و بدن واقعا خوب شوند، اما هیچ‌وقت نمی‌توانند جایگزین ادراکات ظریفی شوند که ما در زمان تعاملات حضوری تجربه می‌کنیم.»
دی‌آنجلو گفت، تماشای جلسه اخیر دادگاه در متاورس باعث شد به این فکر کند که چه نشانه‌های جسمانی از قلم افتاده‌اند، نشانه‌هایی مانند ابرو بالا انداختن قاضی یا بازی با دست. دی‌آنجلو اضافه کرد: «حس می‌کنم وکالت از طریق یک آواتار دیجیتالی چیزی خام و از لحاظ عاطفی حیاتی را از تجربه‌ی کلی بیرون می‌گذارد.»
او در ادامه اظهار داشت، ممکن است که بتوان از برخی از این مسائل در دادگاه‌های مدنی گذشت، اما اگر قرار باشد در یک محاکمه‌ی جنایی به صورت مجازی به اتهامات فرد رسیدگی شود، نگرانی‌های زیادی به وجود می‌آید چرا که در این حالت بحث آزادی فرد در میان است. به باور دی‌آنجلو، دستکم به لحاظ قوانین کشور آمریکا بسیاری از حقوق متهم از جمله حق او برای حضور در دادگاه و مواجهه با شهودی که علیه او شهادت می‌دهند (طبق متمم ششم قانون اساسی ایالات متحده) نقض می‌شوند.
دی‌آنجلو هم به عنوان یک وکیل و هم به عنوان یک مهندس فناوری گفت که نسبت به آینده فناوری وب ۳ و اینکه قرار است حرفه‌های حقوقی را ارتقا دهد کاملا خوش‌بین است. با این حال، او عقیده دارد که پیش از اینکه جلسات دادرسی و دادگاه در متاورس برگزار شوند باید بر بسیاری از چالش‌های فنی و قانونی غلبه کرد. دی‌آنجلو گفت: «نوآوری نمی‌تواند به قیمت یک محاکمه‌ی منصفانه تمام شود.» او در ادامه افزود: «آینده جلسات دادرسی و دادگاه در متاورس تا حد زیادی به پذیرش گسترده مردم از واقعیت مجازی یا افزوده بستگی دارد تا بتوانیم روزی شاهد حضور متاورس در برنامه‌ی دادگاه‌ها باشیم.»